Κυριακή 28 Απριλίου 2013

ΟΣΕΠ-ΤΕΙ: Σχετικά με τη υπ. αρ. 101/2013 γνωμοδότηση του ΣΤ΄ Τμήματος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, που αφορά στην βαθμολογική κατάταξη των μελών Ειδικού Τεχνικού Προσωπικού (Ε.Τ.Π.) των Τ.Ε.Ι.



Η συγκεκριμένη γνωμοδότηση αφενός δεν έχει λάβει υπόψη όλη την κείμενη νομοθεσία που αφορά την ειδική κατηγορία του Ε.Τ.Π. των Τ.Ε.Ι.,  αφετέρου αποτελεί πρωτοφανές γεγονός, αφού τυχόν εφαρμογή της θα έχει ως αποτέλεσμα τα μέλη Ε.Τ.Π. των Τ.Ε.Ι.  που πραγματοποίησαν περαιτέρω σπουδές ενός (1) έτους σε Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα της Ελλάδας, με συγκεκριμένες πιστωτικές μονάδες, επιπλέον του βασικού τίτλου σπουδών τους και σύμφωνα με την εφαρμογή του Ν.2817/2000, να τιμωρούνται και να  υποβαθμίζονται τόσο βαθμολογικά όσο και μισθολογικά σε σχέση με το αν δεν είχαν πραγματοποιήσει καθόλου τις συγκεκριμένες σπουδές και είχαν παραμείνει μόνο με την κτήση του βασικού τους τίτλου σπουδών.
Πιο συγκεκριμένα με τις παραγράφους 3 και 5 του άρθρου 11 του Ν.2817/2000 τα μέλη Ε.Τ.Π. των Τ.Ε.Ι. διορίζονται στον κλάδο ΤΕ1 (πτυχιούχων ΤΕΙ) και εφόσον κατέχουν ή αποκτήσουν τα πρόσθετα προσόντα ένταξης κατατάσσονται με απόφαση του Υπουργού Παιδείας στους κλάδους ΠΕ17,ΠΕ18 και ΠΕ20 ανάλογα με την ειδικότητα τους. Με την συγκεκριμένη κατάταξη διατηρείται η ίδια βαθμολογική εξέλιξη και μόνη διαφορά είναι ότι μισθολογικά ο βασικός μισθός των συγκεκριμένων μελών είναι αυξημένος κατά 5% (συντελεστής 1,40 αντί 1,33). Με τυχόν εφαρμογή της συγκεκριμένης γνωμοδότησης τα συγκεκριμένα μέλη Ε.Τ.Π., με πρόσθετο πτυχίο πέρα του βασικού τίτλου σπουδών, θα υστερούν βαθμολογικά για όλο το επαγγελματικό τους βίο κατά 3 έτη (με την πλειοψηφία να υποβιβάζεται σε βαθμό) με αποτέλεσμα  ο βασικός μισθός των συγκεκριμένων μελών να είναι σημαντικά μειωμένος έως 20% σε σχέση με τα μέλη Ε.Τ.Π. που θα έχουν τον ίδιο βασικό τίτλο σπουδών την ίδια προϋπηρεσία και δεν θα έχουν πρόσθετο πτυχίο παιδαγωγικών σπουδών !!!  Με τις διατάξεις του Ν.2817/2000 είναι φανερή  η πρόθεση του νομοθέτη να επιζητά και να επιβραβεύει την απόκτηση πρόσθετων τυπικών και ουσιαστικών ακαδημαϊκών τίτλων και όχι να αποθαρρύνει και να τιμωρεί  όσους προσπαθούν να αναβαθμίσουν τα ακαδημαϊκά τους  προσόντα.
Από τα παραπάνω είναι φανερό ότι η συγκεκριμένη γνωμοδότηση όχι μόνο είναι εντελώς αντίθετη με το πνεύμα του Ν.4024/2011, όπως αυτό ορίζεται στην αιτιολογική του έκθεση, αλλά προάγει την αναξιοκρατία και δίνει το κακό παράδειγμα ότι η κτήση πρόσθετων ακαδημαϊκών προσόντων, αντί να οδηγήσει στην βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη ενός υπαλλήλου, οδηγεί αντίθετα στην βαθμολογική και μισθολογική υποβάθμιση  του για το υπόλοιπο του επαγγελματικού του βίου.

Πως θα γίνει η αύξηση του ωραρίου κατά 2 ώρες.



Η αναμενόμενη αύξηση του ωραρίου κατά δύο ώρες θα γίνει προσθέτοντας δύο ώρες στο υποχρεωτικό ωράριο των εκπαιδευτικών το σχολικό έτος 2012-13.  Το ωράριο στη κατηγορία ΠΕ θα είναι:
Σχ.  Έτος
0-6 έτη
7-12 έτη
13-20 έτη
πάνω από 20 έτη
2012-13
21
19
18
16
2013-14
23
21
20
18
Καλοδήμος Δ.


ΠΑΣΚ ΔΕ: Σχετικά με την αύξηση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών



Η προωθούμενη, επίσημα πλέον, αύξηση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, έρχεται να προστεθεί σε μία σειρά μέτρων που έχουν βάλει στο στόχαστρο τον κλάδο, τους μαθητές, την εκπαίδευση στο σύνολό της.
Μετά από τον επαίσχυντο νόμο για το ενιαίο βαθμολόγιο – μισθολόγιο, που οδήγησε στον εκπαιδευτικό των 650ε, το νέο πειθαρχικό δίκαιο, που έχει θέσει  υπό διωγμό  τους συναδέλφους, καθιστώντας όλους μας εν δυνάμει «επίορκους», τη θέσπιση διατάξεων για την αργία, τη διαθεσιμότητα, την κινητικότητα των δημοσίων υπαλλήλων, και το απαράδεκτο και τιμωρητικό σχέδιο για την αξιολόγηση, η κυβέρνηση θα νομοθετήσει και για την αύξηση του ωραρίου.

Παρεμβάσεις ΔΕ: ανακοίνωση για αύξηση ωραρίου, απολύσεις, επερχόμενη αντιδραστική μεταρρύθμιση στο λύκειο

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΑΥΞΗΣΗ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΥ ΩΡΑΡΙΟΥ ΓΙΑ ΑΡΓΙΕΣ-ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΣΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΟΙ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ Με μια αιφνιδιαστική κίνηση, εμπαίζοντας μάλιστα το ΔΣ της ΟΛΜΕ με το οποίο είχε συνάντηση μόλις χθες το απόγευμα ο υφυπουργός, η πολιτική ηγεσία του –κατ’ όνομα- Υπ. Παιδείας και η τρικομματική κυβέρνηση αυξάνει το διδακτικό ωράριο των καθηγητών [4 ώρες σε όσους έχουν προϋπηρεσία πάνω από 20 χρόνια και 2 ώρες για όλους τους υπόλοιπους], επιχειρώντας αφ’ ενός να καλύψει τα τεράστια κενά προσωπικού που έχει προκαλέσει με την κατάργηση των διορισμών, αφ’ ετέρου να δημιουργήσει μια τεράστια δεξαμενή εκπαιδευτικών υποψηφίων για απόλυση! Συνεχίζονται, ταυτόχρονα, οι αθρόες διώξεις-αργίες «δι’ ασήμαντον αφορμήν», αλλά ακόμη και για πολιτικοσυνδικαλιστικούς λόγους, αποστέλλονται εντολές προς τους διευθυντές για γενικευμένη ρουφιανιά εντός και εκτός υπηρεσίας, εκφοβίζοντας δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικούς που με φιλότιμο και αυταπάρνηση κρατάνε ακόμα όρθιο το δημόσιο σχολείο. Σύντομα, επίσης, ετοιμάζεται η τρόικα εσωτερικού να στρέψει σε ακόμη πιο αντιδραστική κατεύθυνση το Γενικό και Τεχνολογικό Λύκειο [πανελλαδικού τύπου εξετάσεις από την Α’ Λυκείου, ένταση ταξικών φραγμών και επιλεκτικότητας, ιδιωτικοποίηση, «μαθητεία-δηλαδή απλήρωτη εργασία αντί για εκπαιδευτική διαδικασία κλπ]. Και, βεβαίως, εκκρεμεί η υπογραφή του ΠΔ για την κακόφημη αξιολόγηση, ενώ έχει ήδη ψηφιστεί η αντίστοιχη διάταξη για την «Ανεξάρτητη Αρχή Ποιότητας». Ως εκ τούτων, προτείνουμε αμέσως μετά το Πάσχα, έκτακτη Γενική Συνέλευση Προέδρων των ΕΛΜΕ πριν την έναρξη των Πανελλαδικών Εξετάσεων, προκειμένου ο κλάδος μας να ξεκινήσει απεργιακές και άλλες κινητοποιήσεις καθ’ όλη τη διάρκεια των πανελλαδικών-ενδοσχολικών εξετάσεων, της έκδοσης αποτελεσμάτων, της βαθμολόγησης των γραπτών και κάθε άλλης διοικητικής εργασίας μέχρι το τέλος του σχολικού έτους. ΑΛΛΗ ΛΥΣΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΟΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΕΚΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΠΟΥ ΜΕ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ, ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΩΡΑΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΔΙΑΛΥΣΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ-ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΜΑΣ

Η Δ.Α.Κ.Ε. Δ.Ε. καταγγέλλει την απαράδεκτη μεθόδευση του Υπ. Παιδείας στο ζήτημα της αύξησης του διδακτικού ωραρίου των καθηγητών.

Μετά τη μισθολογική εξόντωση του κλάδου από την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και την κατάργηση των υπερωριών μας (επίδομα εξωδιδακτικής απασχόλησης), έρχεται η τρικομματική κυβέρνηση να αποτελειώσει τους εκπαιδευτικούς, με την αύξηση του ωραρίου και το πειθαρχικό δίκαιο, επιβάλλοντας καθεστώς εργασιακού μεσαίωνα. Παραγνωρίζει η πολιτική ηγεσία την ιδιαιτερότητα του επαγγέλματος του καθηγητή. Αποσιωπά το γεγονός, ότι ο καλά προετοιμασμένος καθηγητής χρειάζεται 1 με 1,5 ώρα προετοιμασίας στο σπίτι για κάθε διδακτική ώρα. Αποσιωπά από την Ελληνική κοινωνία το ότι λόγω της προβλεπόμενης αξιολόγησης, ο κάθε καθηγητής θα χρειάζεται 1 με 2 ώρες την ημέρα για να διεκπεραιώσει την γραφειοκρατία που προβλέπει το ΠΔ του Υπουργείου. Δε λαμβάνει υπόψη το άκρως γραφειοκρατικό σύστημα που επεβλήθη την τελευταία 3ετία και υποχρεώνει τους καθηγητές να αναλώνονται με την συμπλήρωση στατιστικών και άλλων στοιχείων που απαιτεί καθημερινά το Υπουργείο. Και φυσικά, αδιαφορεί για την Έκθεση του Ο.Η.Ε. που αποδεικνύει ότι κάθε διδακτική ώρα ισοδυναμεί με 4 υπαλληλικές ώρες εργασίας. Αντίθετα, το Υπ. Παιδείας ψευδολογεί όταν ισχυρίζεται ότι οι Έλληνες εκπαιδευτικοί εργάζονται λιγότερο από τους Ευρωπαίους συναδέλφους τους. Η αλήθεια είναι ότι ο μέσος όρος ωρών εργασίας των Ελλήνων εκπαιδευτικών ταυτίζεται με τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο και των χωρών του Ο.Ο.Σ.Α. Επίσης, με νέο ΠΔ, εκατοντάδες καθηγητές θα χάσουν την οργανική τους θέση και θα υποχρεωθούν να μετατεθούν για πρώτη φορά ανά την Ελλάδα. Χιλιάδες οικογένειες εκπαιδευτικών διαλύονται βίαια λόγω της μνημονιακής λογικής της πολιτικής ηγεσίας του Υπ. Παιδείας. Σε αυτό τον όλεθρο που υπόσχεται το Υπ. Παιδείας στους καθηγητές, η Δ.Α.Κ.Ε. Καθηγητών Δ.Ε. δεν θα μείνει αδρανής. Θα σταθεί στο πλευρό των συναδέλφων. Η Δ.Α.Κ.Ε. Δ.Ε. είναι η Παράταξη των εκπαιδευτικών που πρεσβεύει τον κοινωνικό φιλελευθερισμό. Βαθιά μας πεποίθηση, είναι μια φιλελεύθερη κοινωνία, με ισχυρή κοινωνική στήριξη στους πολίτες από το Κράτος. Με θλίψη παρακολουθούμε τον κατήφορο που ακολουθεί το Υπ. Παιδείας υιοθετώντας την πιο ακραία νεοφιλελεύθερη λογική. Πιστοί στις ιδέες του κοινωνικού φιλελευθερισμού θα σταθούμε απέναντι στο Υπ. Παιδείας. Απαιτούμε άμεση απόσυρση των αντιεκπαιδευτικών διατάξεων για το ωράριο και τις υποχρεωτικές μεταθέσεις. Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι ο αγώνας μας θα συνεχιστεί μέχρι την τελική μας δικαίωση. Το Υπ. Παιδείας λίγο πριν την ευαίσθητη περίοδο των Πανελλαδικών Εξετάσεων έσπειρε ανέμους, ΘΑ ΘΕΡΙΣΕΙ ΘΥΕΛΛΕΣ! Ε.Ε. Δ.Α.Κ.Ε. ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ Δ.Ε.

Σάββατο 27 Απριλίου 2013

Ενημέρωση εκπαιδευτικών για το ωράριο

Του αιρετού του ΠΥΣΔΕ Κοζάνης Τρύφωνα Κωνσταντινίδη Θέμα: 1) Αύξηση ωραρίου . 2). Τι επίκειται για τους εκπαιδευτικούς που δεν συμπληρώνουν το υποχρεωτικό τους ωράριο. 3). Τι επίκειται για τους εκπαιδευτικούς που κριθούν υπεράριθμοι. Συναδέλφισσες, συνάδελφοι. 1) Το σχέδιο νόμου με τίτλο « ΕΠΕΙΓΟΝΤΑ ΜΕΤΡΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΩΝ Ν. 4046/2012,4093/2012 και 4127/2013», το οποίο δόθηκε χθες στη δημοσιότητα και θα ψηφιστεί στην Ολομέλεια της Βουλής την Κυριακή 28-04-2013, προβλέπει μεταξύ άλλων την αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Ειδικότερα στην Παράγραφο Θ, Υποπαράγραφο Θ2 , παράγραφο 2, ορίζεται ότι οι ώρες εβδομαδιαίας διδασκαλίας και διεξαγωγής πρακτικών ασκήσεων από το εκπαιδευτικό προσωπικό της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ορίζονται από 1/9/2013 ως εξής: α) διευθυντές γυμνασίων, λυκείων και επαγγελματικών σχολών ώρες 10 όταν λειτουργούν με τρία έως πέντε τμήματα τάξεων, ώρες 9 όταν λειτουργούν με έξι έως εννέα τμήματα τάξεων, ώρες 7 όταν λειτουργούν με δέκα έως δώδεκα τμήματα τάξεων και ώρες 5 όταν λειτουργούν με περισσότερα από δώδεκα τμήματα τάξεων. Για την εφαρμογή της διάταξης αυτής δεν υπολογίζεται ως τμήμα εκείνο που έχει αριθμό μαθητών μικρότερο από το μισό του προβλεπόμενου ανώτατου αριθμού. β) Διευθυντές ΣΕΚ ώρες 10. , γ) Υποδιευθυντές γυμνασίων, λυκείων και επαγγελματικών σχολών και υπεύθυνων τομέων ΣΕΚ ώρες 16, δ) Υπεύθυνοι εργαστηρίων ώρες 20. ε) Εκπαιδευτικό προσωπικό όλων των κλάδων της κατηγορίας ΠΕ ώρες 23 αν έχουν έως έξι έτη υπηρεσίας, ώρες 21 αν έχουν από έξι μέχρι δώδεκα έτη υπηρεσίας , 20 ώρες αν έχουν από 12-20 χρόνια και 18 ώρες αν έχουν πάνω από 20 έτη υπηρεσίας. στ) Εκπαιδευτικοί εργαστηρίων του κλάδου ΤΕ01 ώρες 24 εάν έχουν έως επτά έτη υπηρεσίας, ώρες 21 εάν έχουν επτά μέχρι δεκατρία έτη υπηρεσίας και ώρες 20 εάν έχουν πάνω από δεκατρία έτη υπηρεσίας. ζ) Αρχιτεχνίτες του κλάδου ΔΕ01 ώρες 28, η) Τεχνίτες του κλάδου ΔΕ01 ώρες 30.». Σύμφωνα με την παράγραφο 3 του δημοσιευθέντος σχεδίου το νέο ωράριο θα εφαρμοστεί για τον προσδιορισμό των κενών θέσεων, των λειτουργικών αναγκών και των τυχόν υπεραριθμιών, με σκοπό το διορισμό μόνιμων ή την πρόσληψη προσωρινών αναπληρωτών και ωρομίσθιων εκπαιδευτικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, καθώς και τις μεταθέσεις, τις μετατάξεις και τις αποσπάσεις μόνιμων εκπαιδευτικών, και για το σχολικό έτος 2013 – 2014.» 2). Τι επίκειται για τους εκπαιδευτικούς που δεν συμπληρώνουν το υποχρεωτικό τους ωράριο ; Πιθανολογείται βάσιμα ότι η ρύθμιση της παραγράφου 4 του ανωτέρω σχεδίου για τους συναδέλφους της ιδιωτικής εκπαίδευσης που δεν συμπληρώνουν το υποχρεωτικό τους διδακτικό ωράριο, με βάση το προβλεπόμενο ωρολόγιο πρόγραμμα διδασκαλίας, θα επεκταθεί αργότερα και στην δημόσια εκπαίδευση , δηλαδή ουσιαστικά θα υποβιβαστούν σε εκπαιδευτικούς μειωμένου ωραρίου με ανάλογες αποδοχές. Η ρύθμιση της ανωτέρω παραγράφου έχει ως εξής : « Οι εκπαιδευτικοί της ιδιωτικής εκπαίδευσης που δεν συμπληρώνουν το υποχρεωτικό τους διδακτικό ωράριο, με βάση το προβλεπόμενο ωρολόγιο πρόγραμμα διδασκαλίας, μπορούν είτε α) να απασχολούνται λιγότερες ώρες από αυτές του υποχρεωτικού τους ωραρίου, με ανάλογη μείωση των αποδοχών τους οι οποίες σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι κατώτερες από τις αποδοχές εκπαιδευτικού με διδακτικό ωράριο δώδεκα (12) ωρών είτε β) να απασχολούνται μέχρι και της συμπληρώσεως του υποχρεωτικού τους ωραρίου σε σχολικές δράσεις όπως είναι η ενισχυτική διδασκαλία, η πρόσθετη διδακτική στήριξη, η ενίσχυση της γλωσσομάθειας, οι αθλητικές, πολιτιστικές και καλλιτεχνικές δραστηριότητες στο σχολείο που υπηρετούν ή σε άλλο σχολείο που ίδιου ιδιοκτήτη που λειτουργεί στην ίδια πόλη» 3). Τι επίκειται για τους εκπαιδευτικούς που κριθούν υπεράριθμοι ; Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Καθημερινή ( 25-04-2013) ήδη κατατέθηκε Προεδρικό Διάταγμα για νομοπαρασκευαστική επεξεργασία στο Ε΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας με το οποίο ορίζονται οι προϋποθέσεις υποχρεωτικής μετάθεσης των υπεράριθμων εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και όσων εκπαιδευτικών δεν έχουν οργανική θέση. Σύμφωνα με το επίμαχο σχέδιο διατάγματος, οι εκπαιδευτικοί που πλεονάζουν και δεν συμπληρώνουν το 75% τουλάχιστον του υποχρεωτικού διδακτικού ωραρίου τους σε σχολική μονάδα ή σε ομάδα σχολικών μονάδων, της ίδιας ή διαφορετικής βαθμίδας, «με μαθήματα της πρώτης και δεύτερης ανάθεσης, της πρώτης και δεύτερης ειδικότητας, χαρακτηρίζονται με απόφαση του αρμόδιου περιφερειακού διευθυντή εκπαίδευσης, ύστερα από εισήγηση των περιφερειακών υπηρεσιακών συμβουλίων, εξ” ολοκλήρου υπεράριθμοι». « Οι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι θα χαρακτηριστούν εξ” ολοκλήρου υπεράριθμοι (ολικά υπεράριθμοι) κατατάσσονται σε πίνακες υποχρεωτικής μετάθεσης που συντάσσονται από τα υπηρεσιακά συμβούλια ανά περιοχή μετάθεσης, ανά κλάδο και ειδικότητα. Παράλληλα, οι εκπαιδευτικοί που ανήκουν σε κλάδους ή ειδικότητες στις οποίες επιτρέπεται να διδάσκουν και στις δυο βαθμίδες εκπαίδευσης, χαρακτηρίζονται ολικά υπεράριθμοι και θα κατατάσσονται στους πίνακες υποχρεωτικών μεταθέσεων, ύστερα από κοινή εισήγηση των υπηρεσιακών συμβουλίων και των δυο βαθμίδων. Μετά την έκδοση της πράξης χαρακτηρισμού των ολικά υπεράριθμων εκπαιδευτικών οι περιφερειακοί διευθυντές εκπαίδευσης επανακαθορίζουν τα οργανικά κενά ανά περιοχή μετάθεσης, ανά κλάδο και ειδικότητα. Η πράξη επανακαθορισμού εκδίδεται ύστερα από εισήγηση των περιφερειακών υπηρεσιακών συμβουλίων, αναρτάται στην ιστοσελίδα της περιφερειακής διεύθυνσης και αποστέλλεται σε όλες τις σχολικές μονάδες της περιφερειακής διεύθυνσης εκπαίδευσης. Για τη σύνταξη των πινάκων υποχρεωτικών μεταθέσεων σε περιοχές της ίδιας περιφερειακής διεύθυνσης εκπαίδευσης (πίνακες περιφερειακής εμβέλειας), οι περιφερειακοί διευθυντές εκπαίδευσης καλούν τους εκπαιδευτικούς να υποβάλλουν δηλώσεις συναίνεσης μέσα σε τρεις ημέρες. Όσοι εκπαιδευτικοί δηλώσουν ότι δεν συναινούν στην υποχρεωτική τους μετάθεση, καθώς και όσοι δεν υποβάλλουν δήλωση, κατατάσσονται στους πίνακες υποχρεωτικών μεταθέσεων πανελλαδικής εμβέλειας. Μετά την υποβολή των δηλώσεων συναίνεσης, τα αρμόδια υπηρεσιακά συμβούλια συντάσσουν προσωρινούς πίνακες κατάταξης υποχρεωτικής μετάθεσης των εκπαιδευτικών «κατά φθίνουσα σειρά με βάση τις μονάδες – μόρια που οι εκπαιδευτικοί συγκεντρώνουν και τα κριτήρια και την αποτίμησή τους». Οι προσωρινοί πίνακες αναρτώνται στην έδρα των διευθύνσεων εκπαίδευσης καθώς και στις ιστοσελίδες τους. Εντός τριών ημερών από την τελευταία ανάρτηση οι εκπαιδευτικοί έχουν δικαίωμα να υποβάλλουν ένσταση ως προς τη μοριοδότησή τους. Μετά την εξέταση των ενστάσεων, τα περιφερειακά υπηρεσιακά συμβούλια συντάσσουν τους οριστικούς πίνακες κατάταξης υποχρεωτικής μετάθεσης και τους υποβάλλουν για έλεγχο νομιμότητας και κύρωση στον περιφερειακό διευθυντή εκπαίδευσης. Οι οριστικοί πίνακες υποχρεωτικής μετάθεσης κυρώνονται το αργότερο έως 15 Ιουνίου κάθε έτους. Οι οριστικοί πίνακες υποχρεωτικής μετάθεσης μετά την κύρωσή τους καθίστανται τελικοί. Υποχρεωτική μετάθεση σε περιοχές της ίδιας περιφερειακής διεύθυνσης Σύμφωνα με το σχέδιο διατάγματος μετά την έκδοση των τελικών πινάκων υποχρεωτικής μετάθεσης περιφερειακής εμβέλειας, οι περιφερειακοί διευθυντές εκπαίδευσης καλούν τους εκπαιδευτικούς να υποβάλλουν δήλωση προτίμησης σχολείων ή ομάδων σχολείων των περιοχών μετάθεσης της περιφερειακής διεύθυνσης εκπαίδευσης στις οποίες υπάρχουν οργανικά κενά και επιθυμούν να μετατεθούν. Οι προτιμήσεις των εκπαιδευτικών δεν επιτρέπεται να υπερβαίνουν τα τρία σχολεία και τις δυο ομάδες σχολείων. Οι εκπαιδευτικοί που δεν δηλώνουν καμία προτίμηση, λογίζεται ότι συναινούν στη μετακίνησή τους σε όλες τις περιοχές μετάθεσης της περιφερειακής διεύθυνσης εκπαίδευσης. Με βάση την κατάταξή τους στους τελικούς πίνακες υποχρεωτικής μετάθεσης περιφερειακής εμβέλειας και τις δηλώσεις προτίμησης, οι εκπαιδευτικοί μετατίθενται με απόφαση του υπουργού Παιδείας, ύστερα από πρόταση του οικείου περιφερειακού διευθυντή εκπαίδευσης και σχετική εισήγηση των αρμοδίων περιφερειακών υπηρεσιακών συμβουλίων (ΑΠΥΣΔΕ – ΑΠΥΣΠΕ). Εάν οι εκπαιδευτικοί που επιθυμούν τη μετάθεσή τους στην ίδια θέση ισοβαθμούν, προηγείται ο εκπαιδευτικός που επιθυμεί τη μετάθεση, σύμφωνα με τη σειρά προτεραιότητας ή για συνυπηρέτηση συζύγων ή για λόγους εντοπιότητας. Κατάταξη στους πίνακες υποχρεωτικών μεταθέσεων πανελλαδικής εμβέλειας Οι εκπαιδευτικοί – σύμφωνα με το διάταγμα – που παραμένουν εξ” ολοκλήρου υπεράριθμοι, καθώς όσοι έχουν δηλώσει ότι δεν συναινούν στην υποχρεωτική τους μετάθεση σε οργανικά κενά ή δεν έχουν υποβάλει τη σχετική δήλωση, με απόφαση του υπουργού Παιδείας, κατατάσσονται σε πίνακες υποχρεωτικής μετάθεσης πανελλαδικής εμβέλειας, κατά φθίνουσα σειρά με βάση τις μονάδες που συγκεντρώνουν και καλούνται να υποβάλλουν δηλώσεις προτίμησης σχολείων ή ομάδων σχολείων των περιοχών μετάθεσης στις οποίες υπάρχουν οργανικά κενά ανά την επικράτεια. Με βάση την κατάταξή τους στους πίνακες υποχρεωτικής μετάθεσης πανελλαδικής εμβέλειας και τις δηλώσεις προτίμησης και με απόφαση του υπουργού Παιδείας, ύστερα από σύμφωνη γνώμη των αρμοδίων κεντρικών υπηρεσιακών συμβουλίων (ΚΥΣΔΕ – ΚΥΣΠΕ), οι εκπαιδευτικοί μετατίθενται σε οργανικά κενά σχολείων ή ομάδων σχολείων περιοχών μετάθεσης ανά την επικράτεια. Τέλος, για την κατάταξη των υπεράριθμων εκπαιδευτικών στους πίνακες υποχρεωτικών μεταθέσεων θα εφαρμοστούν τα κριτήρια του Π.Δ. 50/1996 που είναι η συνυπηρέτηση, τα χρόνια υπηρεσίας, η εντοπιότητα και οι οικογενειακοί λόγοι.» ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ μετά και από τη νέα επίθεση που δέχεται ο κλάδος από την αύξηση του ωραρίου, ως συνέχεια της αργίας για οποιαδήποτε δικαστική διαμάχη με κατάργηση του τεκμηρίου αθωότητας της αξιολόγησης που συνδέεται με τη μισθολόγική και βαθμολογική εξέλιξη των μηδενικών διορισμών με ταυτόχρονη ουσιαστική εξαφάνιση των αναπληρωτών τις υποχρεωτικές μετακινήσεις και των επερχόμενων υποχρεωτικών μεταθέσεων απαιτείται ο κλάδος συσπειρωμένος να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων με την δημιουργία εκπαιδευτικού μετώπου. Με εκτίμηση και συναδελφικούς χαιρετισμούς Κωνσταντινίδης Τρύφων Αιρετό μέλος ΠΥΣΔΕ Κοζάνης εκπροσώπου της Ενωτικής Κίνησης Εκπαιδευτικών Κοζάνης – Συν.ε.κ. Επικοινωνία : κιν. 6978127241, e-mail: konstant.tryfon@gmail.com

Τρίτη 16 Απριλίου 2013

ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΛΜΕ ΕΟΡΔΑΙΑΣ

ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΡΙΤΗ 14 ΜΑΪΟΥ 2013 ΣΤΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ 1ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ 9:00 - 11:00 Π.Μ. ΕΚΛΟΓΟΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ 11:00 - 6:00 Μ.Μ. ΕΚΛΟΓΕΣ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ 1. ΝΕΟ ΔΣ ΕΛΜΕ 2. ΑΝΤΙΠΡΟΑΩΠΟΥΣ ΓΙΑ ΣΥΝΕΔΡΙΟΑ ΑΔΕΔΥ 3. ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΥΣ ΓΙΑ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΟΛΜΕ

Κυριακή 14 Απριλίου 2013

ΠΑΜΕ:ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΩΝ ΣΥΝΕΔΡΙΩΝ ΔΟΕ ΚΑΙ ΟΛΜΕ ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΤΩΝ ΟΛΜΕ ΚΑΙ ΔΟΕ, ΠΡΟΣ ΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΛΜΕ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ

Στις 22-25 Ιούνη και στις αρχές Ιούλη θα πραγματοποιηθούν τα συνέδρια των ΔΟΕ και ΟΛΜΕ αντίστοιχα. Είναι στα σκαριά μέτρα και αναδιαρθρώσεις στρατηγικού χαρακτήρα, που ρίχνουν την τιμή της εργατικής δύναμης, που φορτώνουν τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης στο λαό, που προσαρμόζουν βίαια το σχολείο στις ανάγκες της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Προωθείται νέα μείωση του κατώτερου μισθού και μάλιστα αυτός να καθορίζεται κάθε φορά με νόμο. Καταργούν ουσιαστικά τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, χτυπούν το συνδικαλιστικό κίνημα. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα νέα μείωση του μισθού στο Δημόσιο Τομέα, νέο μισθολόγιο-φτωχολόγιο. Ετοιμάζονται χιλιάδες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων μέσα στο 2013. Ετοιμάζεται νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο που μετατρέπει την σύνταξη σε επίδομα ελεημοσύνης ύψους 300 ευρώ το μήνα, που ουσιαστικά καταργεί το εφάπαξ και τις επικουρικές συντάξεις. Θα προωθηθεί μέσω της αξιολόγησης και μέσω νομοσχεδίων το «νέο σχολείο». Ένα σχολείο, που θα διαμορφώνει τον αυριανό φτηνό και ευέλικτο εργαζόμενο, θα έχει άμεση σύνδεση με τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, ένα σχολείο που θα λειτουργεί ιδιωτικοοικονομικά, θα αναζητεί πόρους, θα έχει διευθυντή manager, ένα σχολείο, που θα αποκρύβει ή θα διαστρεβλώνει την ιστορική και επιστημονική αλήθεια, θα σακατεύει νεανικά μυαλά, για να διασφαλίσει την μακροημέρευση του συστήματος. Στην εκπαίδευση η κατάσταση είναι τραγική. Στις Σχολικές Επιτροπές δεν υπάρχουν λεφτά ούτε για τις βασικές λειτουργικές δαπάνες. Υπάρχουν μαθητές που υποσιτίζονται, που μένουν χωρίς εμβολιασμό και περίθαλψη, αλλά και μαθητές μας που ζουν μέσα στο αίσχος και τον εφιάλτη των ναρκωτικών. Έχει αυξηθεί η σχολική διαρροή. Προωθούνται συμπτύξεις τμημάτων. Προωθείται η αύξηση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών και οι μαζικές μετακινήσεις τους σε όλη την Ελλάδα. Εταιρείες αλωνίζουν μέσα στα σχολεία, όπως και οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί (ΝΑΤΟ, Ε.Ε. κλπ…). Το κόστος των βιβλίων με το νέο κρατικό προϋπολογισμό περνά στους γονείς. Μηδενίζονται οι διορισμού και ελαχιστοποιούνται οι προσλήψεις των αναπληρωτών. Χιλιάδες αναπληρωτές συνάδελφοί μας στέλνονται στον καιάδα της ανεργίας. Τα μέτρα αυτά έχουν βαριές επιπτώσεις στο λαό. Πέραν των επιπτώσεων που έχουν στους δημόσιους υπάλληλους, στους εκπαιδευτικούς, έχουν επιπτώσεις και στις κοινωνικές υπηρεσίες του Δημοσίου, στους δημόσιους φορείς και οργανισμούς, γενικότερα στα λαϊκά δικαιώματα. Διαμορφώνεται μια κρατική διοίκηση πιο συγκεντρωτική, πιο επιτελική, πιο άμεσα υποστηρικτική στην οικονομική δραστηριότητα του κεφαλαίου, των μονοπωλίων. Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις υψώνεται το χρέος της οργάνωσης της πάλης εναντίον της πολιτικής που διαχειρίζεται την καπιταλιστική κρίση και τις συνέπειές της. Οι αρχαιρεσίες και τα Συνέδρια μπορούν να συμβάλλουν ώστε να γίνει ένα βήμα στην ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος των εκπαιδευτικών, να αλλάξει ο προσανατολισμός του, να γίνουν αποτελεσματικοί οι αγώνες. Να συμβάλλουν, ώστε, αυτό το «κάτι πρέπει να γίνει» που λέμε όλοι μας, να πάρει συγκεκριμένο περιεχόμενο. Να συμβάλλουν ώστε, μαζί με την πάλη και τα αιτήματα για την άμεση επιβίωση του λαού, ενάντια στους φόρους και τα χαράτσια, για υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας, για να μην περάσουν η αξιολόγηση, το νέο σχολείο και οι απολύσεις, για την επιβίωση των ανέργων, της φτωχής αγροτιάς και των αυτοαπασχολούμενων: Να γίνει παλλαϊκό σύνθημα και οδηγός η απαίτηση για μονομερή διαγραφή του χρέους, η αποδέσμευση από την ΕΕ με το λαό κυρίαρχο στον πλούτο που παράγει. 1. Βασικές αιχμές αυτή την περίοδο αποτελούν: Η Αξιολόγηση, το «νέο σχολείο», οι απολύσεις: Η αξιολόγηση αποτελεί βασικό εργαλείο για την προώθηση του «νέου» σχολείου της αγοράς, ενός σχολείου που θα λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, που οι γονείς θα βάζουν βαθιά το χέρι στη τσέπη, που οι μαθητές θα μαθαίνουν μόνο όσα και ό, τι έχουν ανάγκη οι επιχειρήσεις. Αποτελεί βασικό εργαλείο για την προώθηση των απολύσεων και το τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών (με βάση το Π.Δ. η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών είναι εξονυχιστική και αφορά δεκάδες δείκτες και κριτήρια). Αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΟΟΣΑ και των επιχειρηματικών ομίλων για την εκπαίδευση. Δεν αποτελεί μνημονιακή επιλογή, όπως ισχυρίζονται ΟΛΜΕ και ΔΟΕ. Η θέση αυτή συσκοτίζει την πραγματικότητα, αφοπλίζει το κίνημα. Αποδεικνύεται καθημερινά ότι δεν μπορεί η αξιολόγηση να διαχωριστεί σε καλή και κακή αξιολόγηση, «παιδαγωγική» ή τιμωρητική, εσωτερική ή εξωτερική. Γενικότερα, η υλοποίηση της αξιολόγησης στο Δημόσιο αποτελεί βασικό μοχλό για την εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής και όργανο για την απόλυση χιλιάδων Δημοσίων Υπαλλήλων. Η πολιτική που τσακίζει τα λαϊκά δικαιώματα είναι η ίδια που προσαρμόζει τον δημόσιο τομέα πιο αποτελεσματικά στις σημερινές ανάγκες του κεφαλαίου. Είναι ανάγκη να υλοποιηθούν συγκεκριμένα μέτρα παρεμπόδισης της αξιολόγησης στην πράξη. Τα μέτρα αυτά πρέπει συλλογικά να οργανώνουν την ακύρωση της αξιολόγησης στην πράξη. Χωρίς οργανωμένη και συλλογική απειθαρχία η αξιολόγηση δεν είναι δυνατόν να αποτραπεί! Συγκεκριμένα: Μπλοκάρουμε με όρους συλλογικών αποφάσεων και όρους κινήματος την οποιαδήποτε απόπειρα εφαρμογής της αξιολόγησης και την ακυρώνουμε στην πράξη με αποφάσεις Δ.Σ., Γενικών Συνελεύσεων και Επιτροπών Αγώνα. Έξω οι αξιολογητές από τα συνδικάτα και τα σωματεία. Στη βάση αυτή και σε αυτή τη φάση, προτείνουμε να διαγραφούν από τις ΕΛΜΕ και τους Συλλόγους οι Περιφερειακοί Διευθυντές Εκπαίδευσης, οι Διευθυντές Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης των νομών και οι Σχολικοί Σύμβουλοι, οι οποίοι είναι τα «πρώτα βιολιά» και ήδη «έχουν πιάσει δουλειά». Δε συμμετέχουμε σε οποιαδήποτε διαδικασία που σχετίζεται με την εφαρμογή της αξιολόγησης (σεμινάρια, αυτοαξιολόγηση, κατάθεση φακέλου…). Δε δεχόμαστε τους αξιολογητές στην τάξη, δε συνεργαζόμαστε μαζί τους. Οι Εξελίξεις στην Ειδική Αγωγή : Η ψήφιση του Ν.4115/2013 και του άρθρου 39 αποτελεί το «κύκνειο άσμα» της όποιας δημόσιας δωρεάν ειδικής αγωγής (Ε.Α.) είχαμε μέχρι σήμερα. Στην πραγματικότητα, με πρόσχημα την «αποασυλοποίηση» και την «απογκετοποίηση, υλοποιούν την πολιτική της Ε.Ε., κλείνουν τα ειδικά σχολεία (ΣΜΕΑΕ) και πετούν τα παιδιά με ειδικές ανάγκες στον Καιάδα του γενικού σχολείου χωρίς την κατάλληλη υποδομή και επάνδρωση. Την στιγμή, μάλιστα που από τα 185 χιλιάδες παιδιά με ειδικές ανάγκες, μόλις τα 12 χιλιάδες παρακολουθούν κάποιας μορφής εκπαίδευσης στην Ε.Α. Το επόμενο διάστημα αναμένεται και νομοσχέδιο για την Ε.Α. που θα υλοποιεί πιο αποφασιστικά την αντιδραστική πολιτική της Ε.Ε. Στην ουσία, όσα από τα παιδιά με ειδικές ανάγκες έχουν βαριές αναπηρίες, σωματικές και νοητικές, δε θα εκπαιδευτούν ποτέ, με αποτέλεσμα να μη μπορέσουν ποτέ να αυτοεξυπηρετηθούν, να αποκτήσουν ένα επάγγελμα και πολύ περισσότερο να ενταχθούν στην κοινωνία που είναι το ζητούμενο. Ταυτόχρονα θα βιώσουν την περιθωριοποίηση ακόμα και τα ρατσιστικά φαινόμενα που ίσως αναπτυχθούν στα σχολεία. Υπάρχει εμπειρία για το τι βίωσαν οι οικογένειές τους και τα ίδια τα παιδιά με αυτισμό που "εντάχθηκαν" στα γενικά σχολεία. Επιπλέον η συγκεκριμένη διαδικασία "ένταξης" θα δημιουργήσει πλείστα προβλήματα στα ήδη επιβαρυμένα γενικά σχολεία. Η ευθύνη για τη διδασκαλία παιδιών με ειδικές ανάγκες μεταφέρεται στον εκπαιδευτικό της τάξης. Ένα καθήκον, στο οποίο ο εκπαιδευτικός της τάξης είναι αδύνατο να ανταποκριθεί. Αυτή η πολιτική θα έχει αντίκτυπο και στους συναδέλφους αφού χιλιάδες εκπαιδευτικοί Ε.Α. των σημερινών ΣΜΕΑΕ, με πολύτιμη ειδίκευση στην Ε.Α., θα χάσουν τις οργανικές θέσεις τους, αν είναι μόνιμοι (ή δε θα διοριστούν ποτέ, αν είναι αναπληρωτές), και είναι αμφίβολο αν θα μπορέσουν να εργαστούν στην Ε.Α. ξανά. Είναι επίσης γνωστό, ότι για μία γνωμάτευση από τα ΚΕΔΔΥ χρειάζεται μήνες ίσως και χρόνια, αφού τα ΚΕΔΔΥ δεν διαθέτουν προσωπικό. Με αυτόν τον τρόπο, ανοίγουν διάπλατα την πόρτα, ώστε η γνωμάτευση να παρέχεται από τα ιδιωτικά ιατροπαιδαγωγικά κέντρα. Το ζήτημα της ειδικής αγωγής αφορά χιλιάδες λαϊκές οικογένειες. Καμιά διαπραγμάτευση για τη ζωή και τη μόρφωση των παιδιών ΑμΕΑ Να καταργηθεί ο Ν.4115/2013 της σφαγής της Δημόσιας Δωρεάν Ε.Α. Καθιέρωση της Ειδικής Αγωγής ως υποχρεωτικής και αποκλειστικά Δημόσιας και Δωρεάν από την ηλικία των 3 χρόνων. Λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων, ώστε οι οικογένειες των ΑμΕΑ και των παιδιών με Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες να μη χρειάζεται να καταβάλουν ούτε € για τη διάγνωση, αξιολόγηση, συμβουλευτική και αντιμετώπιση των προβλημάτων των παιδιών τους. Να χρηματοδοτηθεί γενναία ο ευαίσθητος αυτός χώρος και να δημιουργηθούν όλες οι αναγκαίες υποδομές ώστε όλα τα παιδιά με ειδικές ανάγκες να φοιτούν στη Δημόσια Ειδική Αγωγή και εκπαίδευση. Να μονιμοποιηθούν όλοι οι συμβασιούχοι στο χώρο της Ε.Α. (εκπαιδευτικοί, ειδικοί εκπαιδευτικοί και βοηθητικό προσωπικό) και να γίνουν όλοι οι αναγκαίοι διορισμοί ώστε να επανδρωθεί η Ε.Α. με μόνιμους εργαζόμενους. Οι εξελίξεις στην Προσχολική Αγωγή Στις 4 Νοέμβρη του 2011 δημοσιεύτηκε το Νέο Αναλυτικό Πρόγραμμα του Νηπιαγωγείου το οποίο χαρακτηρίζει την περίοδο αυτή Πρώτη Σχολική Ηλικία. Με βάση αυτό, το πρόγραμμα εντατικοποιείται, επιχειρείται μπαίνουν στο Νηπιαγωγείο στόχοι για εκμάθηση γραφής, ανάγνωσης, ηλεκτρονικών υπολογιστών, ακόμα και ξένης γλώσσας. Πρόκειται για κατευθύνσεις αντιπαιδαγωγικές, με ολέθριες συνέπειες στον παιδικό ψυχισμό, στις λαϊκές οικογένειες, αλλά και στη δουλειά του νηπιαγωγού. Στη βάση των κατευθύνσεων αυτών, προωθείται η εφαρμογή του Νηπιαγωγείου με Ενιαίο Αναμορφωμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα (ΕΑΕΠ) με ωράριο 8-2 ή και 7-2 βασισμένο στο Νέο Αναλυτικό Πρόγραμμα. Στην ουσία αλλάζουν το χαρακτήρα της Προσχολικής Αγωγής και σχολειοποιούν, εντατικοποιούν πλήρως το Νηπιαγωγείο με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα νήπια-προνήπια και τα εργασιακά δικαιώματα των νηπιαγωγών. Είναι λοιπόν ανάγκη να συζητηθεί το θέμα στους Συλλόγους και στην 82η Γ.Σ. της ΔΟΕ. Η ανάγκη αποχώρησης των ΟΛΜΕ – ΔΟΕ από την ETUCE (Ευρωπαϊκή Συνδικαλιστική Επιτροπή για την Εκπαίδευση - European Trade Union Committee for Education), από τη γραφειοκρατία των Βρυξελλών: Θεωρούμε ότι πρέπει άμεσα να ανοίξει η συζήτηση για την αποχώρηση των ΟΛΜΕ – ΔΟΕ από την ETUCE, που αποτελεί συνδικάτο μόνο κατ’ όνομα. Πιο αναλυτικά, στο άρθρο 5 του καταστατικού (By-Laws of ETUCE, 21/12/2010) αναφέρεται ότι: Στόχοι της ETUCE είναι: Να αποτελεί τον κοινωνικό εταίρο για τους εργαζόμενους στην εκπαίδευση στη διαδικασία του κοινωνικού διαλόγου στην Ε.Ε. Να συμβουλεύει την Εκπαιδευτική Διεθνή για την ανάπτυξη πολιτικών που υλοποιούν άλλοι διεθνείς οργανισμοί, όπως ο ΟΟΣΑ Να καθορίζει και να προωθεί πολιτικές σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση Στο κείμενο της διαβούλευσης για το νέο εσωτερικό κανονισμό, που στάλθηκε στις οργανώσεις - μέλη (14/5/2009), αναφέρεται ότι «η ETUCE έχει καλό όνομα ως προς την αναγνωρισιμότητά της από τις ΜΚΟ και την ΕΕ»! Στην πρόσφατη απόφαση του συνεδρίου, που πήραν μέρος ΟΛΜΕ και ΔΟΕ, αναφέρεται: «Προκειμένου να εξασφαλιστεί η ποιοτική εκπαίδευση, η αυτοαξιολόγηση των εκπαιδευτικών και η αξιολόγηση των ιδρυμάτων είναι ουσιαστικές. Η σχολική αξιολόγηση θα πρέπει να ενθαρρύνει την καινοτομία και τη δημιουργικότητα και να τελεί υπό την κυριότητα των σχολικών κοινοτήτων»! Σε άλλο σημείο αναφέρεται: «Η ETUCE καλεί τα ευρωπαϊκά όργανα και τις κυβερνήσεις να συμπεριλάβουν τους εκπαιδευτικούς και τις συνδικαλιστικές ενώσεις των εκπαιδευτικών στην κατάρτιση προγραμμάτων αξιολόγησης για τους εκπαιδευτικούς (!) …» (ψήφισμα για το επάγγελμα του εκπαιδευτικού, 27 Νοεμβρίου 2012). Μόνο αυτή την περίοδο, υλοποιεί από κοινού με την Ευρωπαϊκή Ένωση των Εργοδοτών στην Εκπαίδευση (EFEE) και με τη χρηματοδότηση της Ε.Ε. προγράμματα: για την προώθηση της αξιολόγησης («self-evaluation of schools and teachers as instrument for identifying future professional needs/αυτοαξιολόγηση σχολείων και εκπαιδευτικών σαν εργαλείο για τον εντοπισμό μελλοντικών αναγκών»), για την προώθηση του «κοινωνικού διαλόγου» με τους βιομήχανους και τους τραπεζίτες με θέμα «Πρόσληψη και παραμονή στον εκπαιδευτικό τομέα, ένα θέμα κοινωνικού διαλόγου» (“Recruitment and Retention in the education sector, a matter of social dialogue”)». Δηλαδή, «κοινωνικός διάλογος» με τους βιομήχανους και τους τραπεζίτες (με αυτούς που ρημάζουν τη ζωή του εκπαιδευτικού κάθε μέρα) για το πώς θα μπαίνουν και πώς και αν θα παραμένουν οι εκπαιδευτικοί στη δουλειά τους! Για την προώθηση της κινητικότητας των εκπαιδευτικών στα πλαίσια της Ε.Ε., δηλαδή για το πώς θα βρίσκουν κάθε στιγμή οι εργοδότες φθηνό, εκπαιδευτικό δυναμικό, που αναγκάζεται λόγω της ανεργίας να μεταναστεύσει. Για την δημιουργία της νέας γενιάς στελεχών εκπαίδευσης-manager (European Policy Network on School Leadership project) Σ’ αυτά τα προγράμματα συμμετέχουν ΟΛΜΕ και ΔΟΕ, την ίδια στιγμή που το κίνημα πρέπει να δώσει τη μάχη κατά της αξιολόγησης, του αυταρχισμού που εκδηλώνεται και μέσω των στελεχών εκπαίδευσης, της απόκρουσης της ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων, των υποχρεωτικών μετακινήσεων, των απολύσεων. Το ζήτημα δεν τελειώνει εδώ. Η ETUCE δεν φτάνει που «τα τσεπώνει» χοντρά από την Ε.Ε., τα παίρνει και από τους Έλληνες εκπαιδευτικούς, μέσω των ΟΛΜΕ και ΔΟΕ. H ΟΛΜΕ καταθέτει κάθε χρόνο συνδρομές προς την ETUCE ύψους περίπου 28 χιλιάδων ευρώ, ενώ για την συνδικαλιστική χρονιά (2012-2013) προϋπολογίζει συνδρομές ύψους 30 χιλιάδων ευρώ. Μόνο πέρσι ξοδεύτηκαν περίπου 50 χιλιάδες ευρώ για «περιοδείες των μελών του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ στο εξωτερικό», κύρια για συμμετοχή στις πρωτοβουλίες της ETUCE. Για το 2012-2013, η ΟΛΜΕ προϋπολογίζει άλλες 40 χιλιάδες ευρώ. Αντίστοιχα, η ΔΟΕ αποδίδει προς την ETUCE συνδρομές ύψους 30 χιλιάδων ευρώ το χρόνο, ενώ τα έξοδα για τις περιοδείες μελών του Δ.Σ. στο εξωτερικό κυμαίνονται στο επίπεδο των εξόδων της ΟΛΜΕ. Δεν έχουν καμιά δουλειά οι Έλληνες εκπαιδευτικοί να πληρώνουν με την συνδρομή τους τη γραφειοκρατία των Βρυξελλών, που πασχίζει να προωθήσει όλες τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση (αξιολόγηση, νέο σχολείο, στελέχη εκπαίδευσης-manager), να εξωραΐσει την πολιτική της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ στα μάτια των εκπαιδευτικών. Είναι φανερό ότι η παραμονή των ΟΛΜΕ και ΔΟΕ στην ETUCE μόνο κινδύνους εγκυμονεί για το συνδικαλιστικό μας κίνημα. Αποτελεί το δούρειο ίππο για την ενσωμάτωση του κινήματος στην στρατηγική της Ε.Ε. και των επιχειρηματικών ομίλων, για την εξαγορά του συνδικαλιστικού κινήματος από τα κονδύλια της Ε.Ε. Θεωρούμε ότι πρέπει να συμπεριληφθεί ως ξεχωριστό θέμα της ημερήσιας διάταξης στο επικείμενο Συνέδριο, η άμεση αποχώρηση των ομοσπονδιών από την ETUCE. Καλούμε τα Δ.Σ. και τις Γ.Σ. των ΕΛΜΕ και των Συλλόγων να υιοθετήσουν το παραπάνω σκεπτικό, να ζητήσουν να ενταχθεί το θέμα αυτό στα συνέδρια. 2.Για τη μείωση της συνδρομής σε ΟΛΜΕ και ΔΟΕ και για την αποχώρηση από την Ενιαία Αρχή Πληρωμών (ΕΑΠ) Το εισόδημα των εκπαιδευτικών έχει δεχτεί συντριπτικό πλήγμα. Την ίδια ώρα, ΔΟΕ και ΟΛΜΕ, διαθέτουν ένα εύρωστο οικονομικά ταμείο (η ΟΛΜΕ διαθέτει περίπου 733 χιλιάδες ευρώ στο τακτικό ταμείο και 1,215 εκ. ευρώ στο ταμείο αλληλοβοήθειας-από την έκθεση της εξελεγκτικής επιτροπής στις 20/3/2013. Η ΔΟΕ συγκεντρώνει κάθε χρόνο συνδρομές ύψους περίπου 1,5 εκατομμυρίων ευρώ στο τακτικό ταμείο, ενώ διαθέτει άλλες 160 χιλιάδες ευρώ για την αγορά αίθουσας). Όποιος επιδιώκει τη μαζική συμμετοχή των εκπαιδευτικών στα συνδικάτα, δεν μπορεί να σφυρίζει αδιάφορα σε αυτό το ζήτημα, παρά το γεγονός ότι η συνδρομή προς την ΟΛΜΕ είναι σε χαμηλά επίπεδα (15 ευρώ το χρόνο), σε αντίθεση βέβαια με το ΔΟΕ (27 ευρώ το χρόνο). Θεωρούμε ότι η συνδρομή που παρακρατούν οι Ομοσπονδίες μπορεί να μειωθεί για τα επόμενα δύο χρόνια στα 10 ευρώ (μέχρι τα επόμενα συνέδρια), παίρνοντας ταυτόχρονα μέτρα για τη δραστική μείωση των εξόδων. Σημειώνουμε ότι: οι συνδρομές προς την ETUCE, μπορούν άμεσα να σταματήσουν να αποδίδονται με την αποχώρηση των Ομοσπονδιών. Αυτό και μόνο θα συμβάλλει και στην εξοικονόμηση δεκάδων χιλιάδων ευρώ (περίπου 58 χιλιάδες ευρώ για την ΟΛΜΕ και άλλα τόσα για τη ΔΟΕ). τα έξοδα για τη διεθνή δραστηριότητα των Ομοσπονδιών, πρέπει άμεσα να μειωθούν, βρίσκονται σε πολύ υψηλά, σε προκλητικά επίπεδα (περίπου 90 χιλιάδες ευρώ για τη διετία στην ΟΛΜΕ). Μόνο αυτή τη διετία, το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, με την σύμφωνη γνώμη όλων των άλλων δυνάμεων, προχώρησε σε 3 αγορές νέων γραφείων, ύψους περίπου 130 χιλιάδων ευρώ. Σημειώνουμε επίσης, ότι η οικονομική κατάσταση των περιφερειακών (ιδιαίτερα των νησιωτικών) ΕΛΜΕ βρίσκεται σε τραγική κατάσταση. Κυριολεκτικά, οι ΕΛΜΕ αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στα στοιχειώδη έξοδα λειτουργίας τους, αδυνατούν ακόμα και να αποστείλουν τον Πρόεδρο της ΕΛΜΕ στη Γενική Συνέλευση Προέδρων των ΕΛΜΕ! Αντίστοιχα, υπάρχει μεγάλο οικονομικό πρόβλημα και στους μικρούς Συλλόγους Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, παρά το γεγονός ότι η ΔΟΕ καλύπτει τα έξοδα για τις Ολομέλειες Προέδρων και τις Γενικές Συνελεύσεις. Για την επόμενη διετία, προτείνουμε η απόδοση της συνδρομής των Συλλόγων/ΕΛΜΕ προς την Ομοσπονδία, να μειωθεί στα 10 € συνολικά για κάθε συνάδελφο. Από ‘κει και πέρα, οι ΕΛΜΕ και οι Σύλλογοι μπορούν να κρίνουν αν το συνολικό ύψος της συνδρομής θα είναι στα 15 ή 20 ευρώ, μια και οι διάφοροι Σύλλογοι/ΕΛΜΕ ανά την Ελλάδα δεν έχουν τα ίδια έξοδα. Θα πρέπει επίσης η ΟΛΜΕ να αναλάβει το κόστος της μετακίνησης στις Γ.Σ. των Προέδρων των ΕΛΜΕ. Η μείωση της συνδρομής και ο περιορισμός των εξόδων αποτελεί την έμπρακτη απόδειξη ότι οι Ομοσπονδίες θέλουν να φέρουν κοντά στο συνδικαλιστικό κίνημα τους χιλιάδες εκπαιδευτικούς που σήμερα είναι ασυνδικάλιστοι, που δοκιμάζονται σκληρά από τα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα. Αποτελεί πολιτική πράξη που υποδηλώνει ότι το συνδικάτο, η Ομοσπονδία είναι δίπλα στο συνάδελφο. Η αύξηση του αριθμού των μελών στη δύναμη των πρωτοβάθμιων σωματείων και των Ομοσπονδιών μπορεί και πρέπει να αντισταθμίσει τη μείωση των εσόδων από τη μείωση της συνδρομής. Τέλος, θεωρούμε ότι πρέπει να υπάρξει απόφαση των συνεδρίων που να δηλώνει την κατηγορηματική αντίθεση στην είσπραξη των συνδρομών μέσω της Ενιαίας Αρχής Πληρωμών (ΕΑΠ). Η απόδοση της συνδρομής δηλώνει την απόφαση του εργαζόμενου να είναι συνδικαλισμένος και να παλέψει συλλογικά για τα δικαιώματά του. Δεν μπορεί να γίνεται υποχρεωτικά και μάλιστα μέσω της ΕΑΠ, δηλαδή μέσω του κράτους, που μας οδηγεί στην εξαθλίωση. Είναι συνεισφορά από το υστέρημα, για το συλλογικό αγώνα. Αποτελεί πολιτική πράξη. Μέσω της συνδρομής δίνεται η δυνατότητα στο σωματείο να έρθει σε επαφή με ένα-ένα τα μέλη του, να συζητήσει μαζί τους, να σχεδιάσει συλλογικά τη δράση και τη συμμετοχή των μελών του σε αυτήν. Για το λόγο αυτό, η συνδρομή πρέπει να εισπράττεται αποκλειστικά από τα πρωτοβάθμια σωματεία. Το πώς θα κρατείται η συνδρομή αποτελεί υπόθεση που πρέπει να απασχολήσει το πρωτοβάθμιο σωματείο και μόνο, στο οποίο άλλωστε ο εκπαιδευτικός είναι μέλος. Καλούμε τα Δ.Σ. και τις Γ.Σ. των ΕΛΜΕ και των Συλλόγων να υιοθετήσουν το παραπάνω σκεπτικό, να ζητήσουν τη μείωση της συνδρομής στα συνέδρια. 3. Καταστατικές Αλλαγές Πρέπει να υπάρξουν αλλαγές στα καταστατικά των Ομοσπονδιών που θα εναρμονίζονται με τον στόχο της ανασύνταξης του κινήματος. Συγκεκριμένα: Α) Σήμερα στο συνδικαλιστικό κίνημα των εκπαιδευτικών επικρατεί ο πολυκερματισμός ιδιαίτερα στο χώρο της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Υπάρχουν 138 Σύλλογοι Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και 86 ΕΛΜΕ (Ενώσεις Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης). Πολλά από αυτά τα σωματεία είναι είτε πολύ μικρά είτε είναι σφραγίδες. Είναι φανερό ότι αυτή η οργανωτική δομή δυσκολεύει την οργάνωση της πάλης και την αποτελεσματικότητα του συνδικαλιστικού κινήματος. Θα πρέπει να προχωρήσουμε σε ενοποίηση ΕΛΜΕ και ενοποίηση Συλλόγων, στην κατεύθυνση να υπάρχει σε κάθε νομό μια ΕΛΜΕ και ένας Σύλλογος. (Εξαιρούνται η Αττική, η Θεσσαλονίκη, η νησιωτική Ελλάδα, αλλά και όπου αλλού υπάρχουν ιδιαίτερες γεωγραφικές συνθήκες π.χ. Έβρος). Ιδιαίτερα, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη πρέπει να υπάρξουν ενοποιήσεις σωματείων, να φτιαχτούν μεγαλύτερα συνδικάτα, στην κατεύθυνση ένα ή δύο το πολύ σωματεία ανά Διεύθυνση Εκπαίδευσης. Π.χ. στον Πειραιά υπάρχουν 7 διδασκαλικοί Σύλλογοι και 2 ΕΛΜΕ (ΠΑΣΚ, ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ και ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ διέσπασαν την ΕΛΜΕ Πειραιά, ιδρύοντας ξεχωριστή ΕΛΜΕ στον Κορυδαλλό, σε ένα δήμο). Με βάση την πρότασή μας (που θέτουμε σε συζήτηση), οι 138 Σύλλογοι Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης που υπάρχουν σήμερα προτείνεται να ενοποιηθούν σε 78 Συλλόγους και οι 86 ΕΛΜΕ να ενοποιηθούν σε 75. Β) Οι Περιφερειακοί Διευθυντές Εκπαίδευσης, οι Διευθυντές Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και οι Σχολικοί Σύμβουλοι αποτελούν κυβερνητικά, κρατικά στελέχη, με αποστολή την προώθηση της βάρβαρης αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Επιλέγονται από την εκάστοτε κυβέρνηση με σκοπό να προωθήσουν την πολιτική της, την πολιτική της Ε.Ε. και του κεφαλαίου στην εκπαίδευση. Είναι τα στελέχη που προωθούν την αξιολόγηση, τις συμπτύξεις τμημάτων, τις συγχωνεύσεις των σχολείων, τα νέα αναλυτικά προγράμματα, τα ευρωπαϊκά προγράμματα, τα στελέχη που επιβάλλουν πειθαρχικές ποινές, που οδηγούν σε αργία και διαθεσιμότητα εκπαιδευτικούς. Ο ρόλος τους είναι απαραίτητος για την προώθηση ενός σχολείου που θα λειτουργεί με επιχειρηματικά κριτήρια. Το σχολείο αυτό δεν έχει καμιά σχέση με το σχολείο των λαϊκών αναγκών, που οραματίζεται και παλεύει ο λαός μας. Είναι εξ’ αντικειμένου απέναντι στα συμφέροντα των εκπαιδευτικών, απέναντι στα αιτήματα και στους στόχους του συνδικαλιστικού κινήματος στο χώρο των εκπαιδευτικών. Είναι απέναντι στους αγώνες του λαού μας για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία, για μια παιδεία χωρίς ταξικούς φραγμούς. Μέχρι τώρα, τα στελέχη αυτά ήταν μέλη των σωματείων. Το γεγονός αυτό, έρχεται σε αντίθεση με τους σκοπούς και την αποστολή ενός σωματείου. Υπονομεύει κατάφορα τον αγωνιστικό προσανατολισμό του, αλλοιώνει το χαρακτήρα του. Δεν μπορεί στο ίδιο σωματείο να είναι μέλος και ο εργαζόμενος και ο εκπρόσωπος του εργοδότη. Και εργοδότης του εκπαιδευτικού είναι το αστικό κράτος, το οποίο εκπροσωπούν τα στελέχη εκπαίδευσης που εκείνο διορίζει. Άλλωστε πολλά από τα παραπάνω στελέχη, έχουν περάσει στην ίδρυση σωματείων (π.χ. Πανελλήνια Ένωση Σχολικών Συμβούλων). Έτσι λοιπόν, σύμφωνα με τα καταστατικά των ΕΛΜΕ και των Συλλόγων και επειδή ακριβώς τα στελέχη αυτά αντιστρατεύονται τους σκοπούς και τις επιδιώξεις των σωματείων και των δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών, καλούμε τα πρωτοβάθμια σωματεία και τα συνέδρια ΔΟΕ και ΟΛΜΕ να αποφασίσουν ότι δεν δέχονται ο Περιφερειακός Διευθυντής, ο Διευθυντής Εκπαίδευσης και ο Σχολικός Σύμβουλος να είναι μέλη των σωματείων και πρέπει να διαγραφούν. Γ) Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ στερείται, από τις διατάξεις του καταστατικού της δυνατότητας κήρυξης απεργίας (έστω 24ωρης ή 48ωρης). Το γεγονός αυτό, όλη την προηγούμενη τριετία, περίοδο που πάρθηκαν σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, λειτούργησε ως εμπόδιο στην οργάνωση της πάλης. Πρέπει να υπάρχει σχετική τροποποίηση του καταστατικού και να δοθεί η δυνατότητα κήρυξης απεργίας και από το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, όπως άλλωστε συμβαίνει σε όλες τις Ομοσπονδίες της χώρας σε Δημόσιο και Ιδιωτικό Τομέα (και στη ΔΟΕ). Αυτή η ρύθμιση δεν θα αντιστρατεύεται την δυνατότητα που υπάρχει να συγκαλεί το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ τη Γ.Σ. των προέδρων των ΕΛΜΕ και να υποβάλλει προτάσεις για απεργιακές κινητοποιήσεις. Δ) Οι εκπαιδευτικοί που με οποιαδήποτε σχέση εργασίας δουλεύουν στην εκπαίδευση θα πρέπει να έχουν δικαίωμα εγγραφής στο σωματείο με όλα τα δικαιώματα και υποχρεώσεις που απορρέουν από τη συμμετοχή τους σε αυτό. Μέχρι στιγμής υπάρχουν 7 διαφορετικές σχέσεις εργασίας στην εκπαίδευση. Στο μέλλον, είναι πιθανό να προστεθούν και άλλες. Το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να βρεθεί έτοιμο να απαντήσει στη ραγδαία ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, να σφυρηλατήσει την ενότητα του κλάδου, ανεξάρτητα από σχέση ή ωράριο εργασίας. Ε) Σε καμία άλλη ομοσπονδία δεν πραγματοποιούνται τόσες απανωτές αρχαιρεσίες όσες σε ΔΟΕ-ΟΛΜΕ (στα περισσότερα σωματεία πραγματοποιούνται ξεχωριστές αρχαιρεσίες για την ανάδειξη νέου Δ.Σ.- στις περισσότερες περιπτώσεις κάθε χρόνο - και ξεχωριστές για την ανάδειξη αντιπροσώπων για τα Συνέδρια). Το γεγονός αυτό οδηγεί τα σωματεία σε οικονομική αιμορραγία και τα μετατρέπει κυριολεκτικά σε εκλογικούς μηχανισμούς (δύο αρχαιρεσίες κάθε δύο χρόνια και μία την ενδιάμεση χρονιά). Τα σωματεία σε πολλές περιπτώσεις δεν προλαβαίνουν να ασχοληθούν με τίποτα άλλο, από τη διενέργεια αρχαιρεσιών. Προτείνουμε οι αρχαιρεσίες για την ανάδειξη αντιπροσώπων για τα συνέδρια να γίνονται ενιαία με αυτές για την ανάδειξη νέου ΔΣ, κάθε δύο χρόνια. ΣΤ) Μέχρι τώρα, τα μέλη των Δ.Σ. σε ΟΛΜΕ και ΔΟΕ δεν έχουν δικαίωμα του εκλέγεσθαι στα πρωτοβάθμια σωματεία τους. Το γεγονός αυτό είναι απαράδεκτο και συμβάλλει σε φαινόμενα παραγοντισμού. Ο εκλεγμένος στην Ομοσπονδία, οφείλει περισσότερο από κάθε άλλον, να θέτει τον εαυτό του στην κρίση των συναδέλφων από το πρωτοβάθμιο σωματείο που προέρχεται. Θεωρούμε επίσης ότι πρέπει να δοθεί καταστατικά η δυνατότητα ο εκλεγμένος στο Δ.Σ. της Ομοσπονδίας να είναι ταυτόχρονα εκλεγμένος και στο Δ.Σ. του πρωτοβάθμιου σωματείου. Αυτό συμβαίνει σε όλες τις Ομοσπονδίες Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΠΟΕ – ΟΤΑ, ΟΣΝΙΕ, ΠΝΟ κλπ…), χωρίς κανένα πρόβλημα. Αντίθετα, μπορεί να συμβάλλει στην καλύτερη σύνδεση της Ομοσπονδίας με τη βάση του κλάδου. Τέλος, θεωρούμε ότι πρέπει να παραμείνει η δυνατότητα εκλογής στο Δ.Σ. της Ομοσπονδίας των εκπαιδευτικών που δεν έχουν εκλεγεί σύνεδροι. Και αυτό γιατί μπορεί κάποια παράταξη ή κάποιος σύνεδρος να μην εκλεγεί για μια σειρά συγκυριακούς λόγους (όπως η μείωση του αριθμού των αντιπροσώπων).

16o Συνέδριο ΟΛΜΕ-ΑΦΙΣΑ ΔΑΚΕ

16o Συνέδριο ΟΛΜΕ-ΑΦΙΣΑ ΠΑΣΚ

ΕΝΙΑΙΑ ΚΙΝΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΕΟΡΔΑΙΑΣ: ΠΟΛΙΤΙΚΟ  ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2013

Συνάδελφοι, συναδέλφισες Σε όλη την Ευρωπαϊκη επικράτεια, αλλά περισσότερο στον Νότο της Ευρώπης, κυριαρχούν εδώ και πέντε συναπτά έτη οι αντιλαίκές  αντιεκπαιδευτικές πολιτικές που προωθεί με την ασκούμενη πολιτική της η Ε.Ε. Μιλάμε σήμερα για μια Ε.Ε. που δεν είναι ούτε ευρωπαϊκή, ούτε ένωση. Κάποια οικονομικά κέντρα στον βορρά της τσαλαπατένε τους λαούς της περιφέρειας του νότου προκειμένου να προλάβουν την δική τους κρίση. Δεν λειτουργεί ουσιαστικά ούτε το Ευρωκοινοβούλιο ούτε το ευρωπαϊκό δικαστήριο, και όταν έχουμε αποφάσεις των ευρωπαϊκών οργάνων απλά αποσιωπούνται και δεν εφαρμόζονται. Έχει ανοίξει με αφορμή την καπιταλιστική κρίση ένας πόλεμος συμφερόντων μεταξύ των μεγάλων για την οικονομική κυριαρχίας, με θύματα τους λαούς της Ευρώπης. Η επίθεση που δεχόμαστε σήμερα είναι εθνική, αφού με βίαιο και εκβιαστικό τρόπο οι Γερμανική πλέον Ευρώπη, μαζί με τους ρώσους ολιγάρχες, εκτέλεσαν ένα προαποφασισμένο σχέδιο, για την διάλυση του τραπεζικού συστήματος στην Κύπρο με απρόβλεπτες συνέπειες για το μέλλον του νησιού και τον Κυπριακό λαό. Δυστυχώς βρέθηκαν «γενίτσαροι» πολιτικοί που έσπρωξαν την κατάσταση στην κατεύθυνση αυτή. Υποκριτική ήταν η στάση του αριστερού κατά τα άλλα ΑΚΕΛ, που προετοίμασε το έδαφος για την καταστροφή και ζήτησε δημοψήφισμα όταν όλα είχαν τελειώσει. Στην χώρα μας η οι πολιτικές επιλογές εφαρμόζονται με πολύ σκληρή μορφή. Με περίσσιο ζήλο η τρικοματική συγκυβέρνηση παρόλες τις προεκλογικές υποσχέσεις με τις οποίες άρπαξε την ψήφο του λαού και την εξουσία, από πολύ νωρίς τις ξέχασε και συνεχίζει την καταστροφή πολιτική. Προχώρησε στην ψήφιση και υπογραφή νέου σκληρότερου μνημονίου, κατ’ εντολή των δανειστών και συνεχίζει το έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων.  Τσάκισμα του κοινωνικού κράτους. Περικοπή ή κατάργηση κάθε κοινωνικής μέριμνας.  Διάλυση της εργασίας, αφαίρεση εργασιακών δικαιωμάτων, δημιουργία φθηνού νεανικού εργατικού δυναμικού για τις μεγάλες επιχειρήσεις για τους επενδυτές.  Ξεπούλημα δημόσιου πλούτου. Με ιδιωτικοποιήσεις κερδοφόρων δημόσιων Επιχειρήσεων. Κοινωνικοποίηση των ζημιών να την πληρώσει ο λαός.  Περικοπές σε μισθούς – συντάξεις, περικοπή του εφάπαξ των Δ.Υ. Τα ταμεία μας μισά σε αποθεματικά, μετά από το κούρεμα, προσπαθούν να τα γεμίσουν με τριπλασιασμό των εισφορών μας, αλλά με την μείωση του προσωπικού σύντομα θα αδειάσουν.  υπερφορολόγηση με διαρκείς αυξήσεις σε έμμεσους και άμεσους φόρους, κατάργηση αφορολόγητου, χαράτσια, κρατήσεις αλληλεγγύης που δεν επιστρέφονται στους άνεργους, φορολόγηση των τελευταίων επιδομάτων μέχρι να καταργηθούν κ.α. Η εξάμηνη συζήτηση και οι μεγαλοστομίες της κυβέρνησης για την πάταξη της φοροδιαφυγής, με τον φορολογικό έκτρωμα μετατράπηκε σε νέα φοροεπιδρομή.  Εξαφάνιση των παροχών υγείας, συστηματική διάλυση της Δημόσιας υγείας. Τα νοσοκομεία μας υπολειτουργούν με ελλείψεις σε γιατρούς και προσωπικό. Κάθε τόσο έχουμε νέες περικοπές, σε παροχές υγείας, υλικά, φάρμακα. Ο ΕΟΠΥΥ παρόλα τα μεγάλα λόγια αποδεικνύεται στην πράξη πολύ χειρότερο και διάτρητο και ανεπαρκές ως εθνικό σύστημα υγείας.  Κλείσιμο μικρομεσαίων επιχειρήσεων συνεχίζεται, η ανεργία διογκώνεται, δύο στους τρεις νέους μας είναι άνεργοι. Πολλοί εξαναγκάζονται σε μετανάστευση.  Σοβαρή οργάνωση της πρωτογενούς εθνικής αγροτικής παραγωγής, δεν υπάρχει.  Με την εσωτερική υποτήμιση του ευρώ, ο τουρισμός γίνεται προσιτός στους ευρωπαίους, όχι για τους ιθαγενείς. Η Άγρια λιτότητα, η φτωχοποίηση διαφόρων κοινωνικών στρωμάτων, η ανεργία, η υποαπασχόληση, η υπερφορολόγηση, η προσφορά του δημόσιου πλούτου σε επιχειρηματίες, η συνεχής μείωση της αμυντικής ικανότητας της χώρας μας, διαφένεται ότι δεν έχουν για την συγκυβέρνηση καμία σημασία, είναι θυσίες που πρέπει να γίνουν για να σωθεί η χώρα. Αποκαλούν την πολιτική αυτή μονόδρομο. Με αλαζονεία, ψέματα και απειλές την προωθούν. Υπόσχονται όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις επιστροφή στην ευημερία, ανάκτηση των περικοπών. Όλα για το ευρώ, πάση θυσία να παραμείνουμε στην ευρωζώνη, αλλιώς θα καταστραφούμε !!! Καμία διαπραγμάτευση δεν πρόκειται να ανακουφίσει τα λαϊκά στρώματα, ούτε βέβαια να ματαιώσει τη βαθιά και μόνιμη χρεοκοπία του λαού μας που θα συνεχίζεται. Η δήθεν διαπραγμάτευση γίνεται για να προχωρήσουν οι «διαρθρωτικές αλλαγές», δηλαδή  Απολύσεις (κινητικότητα, εφεδρεία, υποχρεωτικές μεταθέσεις κ.α.),  είναι το πρόσχημα για να παρθούν νέα μέτρα, που δεν έχουν σχέση με τα δημόσια Οικονομικά που επικαλούνται, αλλά με τα εργασιακά, κατώτατος μισθός, κ.α. Η απειλή της ανεργίας χρησιμοποιείται για τον εκφοβισμό των εργαζόμενων. Νόμος και τάξη, με τα νέα πειθαρχικά συμβούλια που θα ελέγχουν τους διεφθαρμένους δημόσιους υπάλληλους. Αφού τα παλαιότερα (τα κυβερνητικά με τρείς διορισμένους και συνήθως δύο κυβερνητικούς συνδικαλιστές) δεν έκαναν την δουλεία τους. Με έναν νέο πειθαρχικό νόμο απαράδεκτο και αντισυνταγματικό που εκθέτει όλους μας σε άμετρη ανασφάλεια και νομιμοποιεί την διοικητική τρομοκρατία. Για την πολιτική και κοινωνική κρίση στοχοποιούν τους εργαζόμενους που είναι επίορκοι, τεμπέληδες, κοπανατζήδες, άσχετοι, δεν έχουν αξιολογηθεί, διορίστηκαν με ρουσφέτι κ.α. Που όμως δεν τόλμησαν μέχρι και σήμερα να τους απολύσουν (γιατί άραγε ;) Κατά την αντίληψη που καλλιεργείται και προωθείται συνεχώς από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μεγάλη είναι η ευθύνη και των συνδικαλιστών (του συνδικαλισμού ) που απολάμβαναν προνόμια μεγάλα, Κρατική χρηματοδότηση, αποζημιώσεις για μετακινήσεις, ταξίδια αναψυχής, απαλλαγή από την εργασία τους κ.α. Δεν διαφωνούμε, αλλά αναρωτιόμαστε για ποιους συνδικαλιστές μιλούν, μήπως για τους κυβερνητικούς συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ και ολίγο ΔΗΜΑΡ για να έχουμε όλο το πολιτικό φάσμα της διαπλοκής. Τα σκάνδαλα, η πολιτική διαφθορά συστηματικά αποσιωπούνται, κρύβεται η αλήθεια μέσα από βαρύγδουπες και βαρυσήμαντες δηλώσεις, κοκορομαχίες, ατέρμονες συζητήσεις και περιγραφές. Οι δήθεν επιτροπές της βουλής μοιάζουν να είναι η ταφόπλακα της πολιτικής διαφθοράς και των σκανδάλων. Οι λίγοι απρόσεκτοι που την πάτησαν γιατί ήταν προκλητικοί ή άτυχοι θα γίνουν τα εξιλαστήρια θύματα για να αθωωθεί το πολιτικό σύστημα και οι πολιτικοί που μας οδήγησαν στην σημερινή κατάσταση. Με ψευτο-ανακριτικές επιτροπές επιδιώκουν να απαλλαγούν από το στίγμα της διαφθοράς και να εξαγνισθούν πολιτικά. Οι τράπεζες, που τόσα χρόνια πουλούσαν το χρήμα ακριβά, που έφτασαν στο σημείο να μετρούν κέρδη μηνιαία 6000 % το 2000, σήμερα ανακεφαλαιοποιούνται με κόστος που χρεώνεται ο κρατικός προϋπολογισμός, δηλαδή μεταβιβάζεται το κόστος στον ελληνικό λαό. Οι τράπεζες που είναι κερδοφόρες και έχουν κεφάλαια (π.χ. Ταμιευτήριο) ιδιωτικοποιούνται. Η Αγροτική Τράπεζα (η τελευταία κρατική τράπεζα) χωρίζεται στα δύο την καλή που πωλείται σε τιμή ευκαιρίας και την κακή που παραμένει στο κράτος, το οποίο αναλαμβάνει την εξυγίανση της (δηλαδή πάλι εμείς θα πληρώσουμε). Το κούρεμα των δανείων που δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν λόγω της κρίσης που προανήγγειλε με πανηγυρικό τρόπο ο ίδιος ο πρωθυπουργός στην πράξη ήταν μια επιμήκυνση χρονική με μείωση των δόσεων με αντίστοιχη αύξηση του συνολικού κεφαλαίου. Η Εθνική Τράπεζα και η Eurobank με απαίτηση των δανειστών θα έπρεπε σήμερα να γίνουν ένας τραπεζικός όμιλος, αποφασίστηκε από τους δανειστές ότι δεν πρέπει να γίνει (γιατί ;) μόνο από την παρατήρηση των γεγονότων αντιλαμβανόμαστε ότι παίζονται παιχνίδια οικονομικά στις πλάτες του Ελληνικού λαού. Δεν μπορεί μια κυβέρνηση να κατατρέχει έναν λαό και την ίδια στιγμή να νοιάζεται για τους τραπεζίτες μην τους κοπεί το νυχάκι. Εμείς σαν ενιαία συνδικαλιστική κίνηση δεν έχουμε συγκεκριμένο πολιτικό φορέα. Δεν παύουμε να είμαστε και πολιτικά όντα, έχουμε πολιτική άποψη που δεν είναι απαραίτητα κομματική αλλά στηρίζεται στην εμπειρία μας από την συνδικαλιστική και πολιτική μας δράση. Αγωνιζόμαστε για μια νέα Ελλάδα, που έχει λόγο ο λαός μας. Θέλουμε να έχουμε σχεδιασμένη από κρατικό φορέα αγροτική παραγωγή που θα καλύπτει της ανάγκες μας. Θέλουμε βιομηχανία και ξέρουμε ότι έχουμε σαν χώρα την υλικοτεχνική υποδομή και το επιστημονικό και εργατικό δυναμικό για να οικοδομηθεί. Θέλουμε την ανάπτυξη, όχι για τους επιχειρηματίες και τους ιδιώτες για να αυξήσουν τα κέρδη και τα κότερα τους αλλά για τους εργαζόμενους να ξαναφτιαχτούν τα κλωστοϋφαντουργεία, και οι βιοτεχνίες που με ευρωπαϊκή ή ελληνική επιδότηση έφυγαν στην βόρεια βαλκανική. Να λειτουργήσουν ξανά τα ναυπηγία και να συναφθούν, διακρατικές συμφωνίες για ναυπήγηση και συντήρηση πλοίων. Οι στρατηγικοί τομείς για την ανάπτυξη μεταφορές, ενέργεια, επικοινωνίες, να οργανωθούν από την αρχή με βάση της ανάγκες της χώρας. Να ξαναλειτουργήσει η πολεμική βιομηχανία (ΕΒΟ) και τόσες άλλες βιομηχανίες που για λόγους πολιτικούς και ακατανόητους με πολιτικές αποφάσεις έκλεισαν. Να εκμεταλλευτούμε, ή να συμφωνήσουμε την εκμετάλλευση του ορυκτού μας πλούτου Και όχι να τον παραχωρήσουμε σε άλλους με αποικιακές συμβάσεις. Ο μεγάλος πλούτος της χώρας μας είναι το φυσικό περιβάλλον η θάλασσα ο ήλιος, αλλά κυρίως οι άνθρωποι. Δεν έχουμε την αυταπάτη ότι αυτά μπορούν να γίνουν από οποιαδήποτε κυβέρνηση που απλά θα εκλεγεί και θα ασκήσει πολιτική διαχείρισης. Η σημερινή πολιτική – κοινωνική κατάσταση πρέπει να ανατραπεί, ο λαός μας πρέπει να βρει τον τρόπο να επιβάλλει με ρήξη και αγώνες μια άλλη πολιτική κατάσταση για να αλλάξουν όλα. Στο μέτωπο της Εκπαίδευσης, η πολιτική των περικοπών, η συρρίκνωση σε εκπαιδευτικές υπηρεσίες, σχολικές μονάδες, δαπάνες, σε μαθήματα, προσωπικό, υποδομές συνεχίζεται. Συνοδευτικό πιάτο για να εξαναγκαστούμε σε αποδοχή της αντιεκπαυδευτικής πολιτικής που ασκείται, αποτελούν η τιμωριτική αντιεπιστημονική αξιολόγηση που προωθείται με όρους καθαρά οικονομικούς. Με περιεχόμενο βαθιά αντιπαιδαγωγικό, και μόνο στόχο την βαθμολογική και μισθολογική μας καθήλωση. Παράλληλα η προώθηση του απαράδεκτου νόμου – έκτρωμα για το νέο πειθαρχικό δίκαιο, δημιουργεί αβεβαιότητα, και ανασφάλεια σε όλους μας, επιπρόσθετο άγχος και φοβίες, εργασιακή ανασφάλεια. Η συνεχείς απειλές για υποχρεωτικές μεταθέσεις, μετατάξεις, μετακινήσεις, αλλαγές των αναθέσεων προς το δυσμενέστερο, χειροτέρευση των εργασιακών μας υποχρεώσεων, αύξηση ωραρίου, η σύμπτυξη τμημάτων, η κατάργηση μαθημάτων με περικοπές των αναλυτικών προγραμμάτων. Η απειλή για διαθεσιμότητα, εφεδρεία, κινητικότητα, απόλυση. Η απειλή ότι δεν θα προσληφθούν νέοι εκπαιδευτικοί. Η απειλή για άμετρες μετακινήσεις σε πολλά σχολεία σε μεγάλες αποστάσεις για περισσότερους συναδέλφους από το σχολικό νέο έτος λόγω συγχωνεύσεων, καταργήσεων σχολείων είναι η καθημερινότητα μας. Συνάδελφοι συναδέλφισες Η πραγματικότητα που ζούμε, αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι είναι άμεση απόρροια της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Δεν πρόκειται να αλλάξει ουσιαστικά τίποτα αν δεν ανατραπεί αυτή η πολιτική. Ως συνδικαλιστική κίνηση, γνωρίζουμε ότι δεν μπορούμε να δώσουμε την πολιτική απάντηση. Δύο χρόνια παλεύουμε και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για την ενότητα και την αλληλεγγύη όλων μας. Με αγωνιστική και διεκδικητική συνδικαλιστική δράση προσπαθούμε να ενημερώσουμε να προετοιμάσουμε να οργανώσουμε το συνδικάτο μας. Είναι μια ευκαιρία σε αυτές τις εκλογές να ανατρέψουμε την κυβερνητική συνδικαλιστική πλειοψηφία και στην Ομοσπονδία μας και να δώσουμε την δυνατότητα σε συνδικαλιστικές φωνές που σήμερα μειοψηφούν να κτίσουν νέα δυνατά σωματεία που να εκφράζουν με δύναμη ψυχής την θέληση και την επιθυμία για τη Δημόσια εκπαίδευση. Ο αγώνας που ξεκινήσαμε, συνεχίζεται. Στην κάλπη πηγαίνουμε με οργή και θυμό. Υπερψηφίζουμε νέους και με διάθεση για αγώνα υποψηφίους. Καταψηφίζουμε τους κυβερνητικούς συνδικαλιστές και την πολιτική υποκρισία. Διεκδικούμε μια ΕΛΜΕ  ΟΛΜΕ εκπαιδευτικών. Απορρίπτουμε τον συμβιβασμό και την συνδιαλλαγή. Κτίζουμε κοινωνικό μέτωπο μαζί με όλους τους εργαζόμενους. Ετοιμαζόμαστε για τους μεγάλους αγώνες μαζί με την νεολαία. Αγωνιζόμαστε για το μέλλον μας, για τα παιδιά μας, για την πατρίδα μας. Ο διαρκής αγώνας για Δημόσια δωρεάν Εκπαίδευση για όλους, Είναι καθήκον μας. Ενώνουμε τις δυνάμεις μας, προτάσσουμε την αλληλεγγύη μας Παλεύουμε για μια νέα Ελλάδα. ΕΝΙΑΙΑ ΚΙΝΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΕΟΡΔΑΙΑΣ

Παρασκευή 12 Απριλίου 2013

Ο.Λ.Μ.Ε.: ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΩΡΑΡΙΟ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Η Ομοσπονδία το τελευταίο διάστημα έχει γίνει αποδέκτης έντονων ανησυχιών εκ μέρους πολλών ΕΛΜΕ της χώρας, αλλά και μεμονωμένων συναδέλφων για το εργασιακό ωράριο των εκπαιδευτικών. Σας υπενθυμίζουμε ότι με βάση την παρ 8 του άρθρου 13 του Νόμου 1566/85: " Όλοι οι εκπαιδευτικοί των σχολείων της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης παραμένουν υποχρεωτικά στο σχολείο τους στις εργάσιμες ημέρες, πέρα από τις ώρες διδασκαλίας, για την προσφορά και άλλων υπηρεσιών που συνδέονται με το γενικότερο εκπαιδευτικό έργο, όπως συμμετοχή σε γιορταστικές, αθλητικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις, ενημέρωση των γονέων και κηδεμόνων, τήρηση βιβλίων του σχολείου και εκτέλεση διοικητικών εργασιών. Κάθε εκπαιδευτικός παραμένει υποχρεωτικά στο σχολείο, στις εργάσιμες ημέρες πέρα από τις ώρες διδασκαλίας, για την εκτέλεση συγκεκριμένου έργου που του έχει ανατεθεί από τα όργανα διοίκησης του σχολείου όχι όμως πέρα από έξι (6) ώρες την ημέρα ή τριάντα (30) ώρες την εβδομάδα, με την επιφύλαξη της παραγράφου 2 της περίπτωσης ΣΤ΄ του άρθρου 11. " και την παρ. 20 του άρθρου 14 του ίδιου νόμου: " Οι διατάξεις της παρ. 8 του άρθρου 13 που αφορούν την υποχρέωση παραμονής των εκπαιδευτικών στα σχολεία εφαρμόζονται και για τους εκπαιδευτικούς της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης." Το εργασιακό ωράριο των εκπαιδευτικών είναι κατ΄ ανώτατο 30 ώρες εβδομαδιαίως, εφόσον τους έχει ανατεθεί από τα όργανα διοίκησης του σχολείου συγκεκριμένο έργο. Κατά συνέπεια, εκπαιδευτικός που συμπληρώνει το διδακτικό του ωράριο και δεν του έχει ανατεθεί άλλη εργασία, μπορεί να αποχωρήσει από το σχολείο.